ZAL IK ZUS of zal ik zo? Zal ik nu of misschien toch maar straks? Zou ik wel of zou ik gewoon helemaal niet? Mijn twijfels voor ik aan de blog van de week wil beginnen. Klein triviaal probleem. De omstandigheden leiden tot onzekerheid. Ook het weer kwakkelt tussen hoog en laag drukgebied.
Maar ik ben niet alleen. Er bestaat twijfel alom. De corona-crisis weet u wel. Beleidsmensen en gezondheidsexperten raken het weer niet eens. Overleg brengt discussies mee en mondt tegenwoordig steevast uit in een rondje zwarte pieten. Schuld en boete. Nu in deze niet aan de orde, besef en gezond verstand daarentegen. En dan plots toch een vervroegde nationale veiligheidsraad. Het moest wel, rug tegen de muur. De creativiteit waarmee een deel van onze medeburgers omsprong met de eerder versoepelde maatregelen. Het eist z'n tol en we zullen het geweten hebben. Corona steekt ten tweede male haar kop op. Unstoppable deze keer?
We gaan er iets aan doen. Beslissingen nemen. Ook hier een kwestie van voortschrijdend inzicht? Eindelijk? Toch weer een of enkele etmalen te laat. Onze bureaucratie zorgt ervoor dat het kleine vieze beestje elke keer opnieuw een dag of meer voorsprong krijgt. Waarom niet kort op de bal zoals het zou moeten? Als ik de uitspraak van Koen Geens nog eens beluister snap ik het helemaal: "De politiek is relatief snel geweest." Een giller van formaat. Met die mindset lukt het natuurlijk nooit. Zichzelf goedpraten, als het kan wat in de schijnwerpers paraderen en dat dan liefst in gezelschap van een reeks zelfgeschoten kemels. Als na de vergadering de "excellenties" voor de microfoon meer uitleg mogen geven over de getroffen maatregelen is alle klaarheid zoek.
Over de "nieuwe" bubbel dus. Vijf, ja vijf onder je eigen dak. Niet iedereen leeft met vijf onder een dak, maar goed. Vijf. En dan uitbreiden met vijf vaste klanten. Vier weken lang dezelfde. Dus met tien. Ja, en bovenop je bubbel van vijf mag je met tien losse contacten verder. Als je wil gaan eten, met collega's. Ja, en dat is dan met vijftien. Of toch niet? Maar hier moet je weer hygienische regels respecteren. Met tien extra, en dat kunnen steeds anderen zijn? Ja, die wel maar de vaste niet. Jambon, De Block, Geens... ze trappen er toch maar in, iedere keer weer. Hebben die mensen mediatraining gehad? Jazeker, die worden geleerd om oeverloos te oreren zonder een zinnige uitleg te formuleren. Met hun ingestudeerd rond de pot draaien missen zij telkens de bal en is er van scoren al helemaal geen sprake. Klare taal is hun vreemd, zij raken steevast de trappers kwijt. Dan toch een gebrek aan dossierkennis? Geen uitleg of verduidelijking. Zij geven "duiding" en dat staat voor "geen antwoord". Een spoedoverleg, een persconferentie, een dag om de hele boel in besluiten vast te leggen, ondertussen tijd om nog een reeks botsende verklaringen af te leggen. Ze slagen er telkens weer in om ons in totale verwarring achter te laten. Daarover bestaat dan weer géén twijfel. Nu maar hopen dat er na een nachtje slapen (?) duidelijkheid komt en héél de bevolking zich daarachter wil scharen. In woord en daad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten