BEETJE BIJ BEETJE komt de zomer er opnieuw door. Het doet deugd en da's voor sommigen moeilijk onder controle te houden. De remmen worden gelost. Blijkbaar kan het voor diezelfde sommigen niet snel genoeg gaan. De "ruimtes" worden weer ingenomen: winkelstraten en -centra, parken en pleinen met of zonder terrassen, restaurants en cafés. Op sommige momenten en meerdere plaatsen druk-druk-druk. Mensen lijken het steeds moeilijker te hebben om de regels te respecteren, laat staan toe te passen. Zo mocht een dansfeest ingericht worden maar liep uit de hand. Den Tourist opende in de AB, blijkbaar zonder problemen en met correct gedrag van het publiek. En dus geen headline in de nieuwsgaring. Het gaat nog steeds om onze strijd tegen dat klein geniepig coronabeestje. Het is nog niet gedaan, maar die stelling krijgen de virologen steeds moeilijker verkocht. Politiek denkt weg van onpopulaire maatregelen en wil liever versoepelen. De kiezer dient gepaaid. De communicatie blijft 'ne moeilijke'. Wat en hoe, welke cijfers en wanneer, van wie en voor wie? De 'wellicht-en' en 'waarschijnlijk-en' zijn niet uit de lucht. Wetenschap blijft zoeken en aftasten, voortschrijdend inzicht kan steeds moeilijker op begrip en de nodige tijd rekenen. 't Gaat over wat we denken, wat we weten en wat we denken te weten. Zoeken naar oplossingen, speculaties, statistieken, krommingen, curves. Afvlakken, dalen en standhouden. Blijkt nu moeilijker dan ooit. Wie vertrouwt wie nog? Wat gebeurt er in Antwerpen? Denken we misschien da't "kleir" is? OeKanDaNa. AléGast. DoeDisKalm.
En ondertussen, geloof het of niet, zijn er ineens een paar die een regering willen vormen. Federaal dan nog. En nu komt het pas: het zijn de "drie koningen" die dat gaan regelen. Wie vindt zoiets uit? Welke hippe columnist dacht hiermee te scoren? Was misschien al lachend bedoeld, maar 't werd overgenomen en nu zitten we ermee. Die gasten zijn dat van zichzelf gaan geloven. Zie ze paraderen door de Wetstraat. Een lachertje, toch? Inderdaad: een Lachaertje!
Gelukkig zijn er ook boeken die mijn pad kruisen. Het knisperend 'Beginboekje' van mijn jongste kleindochter. Een kind kan er niet vroeg genoeg mee starten. En dan doet 'den bompa' graag mee. Maar ook het corona-essay van Paolo Giordano - In Tijden van Besmetting. Met beide benen op de grond een verslag vanuit het door corona geteisterd Italië. 27 korte hoofdstukjes, flarden, over alle mogelijke facetten van deze besmetting. Ben er door gevlogen. En herlees nu elke dag een of meerdere stukjes. Het had misschien meer kunnen zijn, maar op deze manier is het een zeer toegankelijk essay geworden waar een mens iets aan heeft. Licht verteerbaar en hoopgevende aanrader. En omdat ik wat achtersta met klassiekers deze keer James M.Cain - The Postman Always Rings Twice. Maar dan in het nederlands en Colibri-formaat, te weten 10 x 15 cm. Kende de titel, maar verder niks. Ver weg ging een lichtje branden als ik hoorde dat het meerdere keren verfilmd is. Jack Nicholson, yes. Heb nu ook, buiten het boek om, de spreekwoordelijke betekenis van deze titel geleerd: 'Aan het lot valt niet te ontkomen." Waarvan acte. En bovendien iets om over na te denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten