IN HET BEGIN van onze - ondertussen tot en met 3 mei voorlopig verlengde - ophokplicht dreigde ik zwaar de nostalgische toer op te gaan. Axel Nort, Schipper naast Mathilde, Wij Heren van Zichem, Kapitein Zeppos. Geen ramp, niks ernstigs. De tering naar de actuele nering zetten, mijn hart laten spreken en het in alle deemoed volgen. Puur jeugdsentiment op vrt.nu. Ideaal om tijdens de weken 1, 2 en 3 te bingen op de indoor-velo. Heer Polo werd weer helemaal 'homeo'. Hometrainer trappen en ondertussen video kijken. Werd wegens defect vroegtijdig stopgezet. Nu wandelen we en gaan af en toe buiten fietsen. Dat mag nog. We zagen ook 'Vlaanderens Mooiste op rollen'. Lijkt weeral lang geleden. Enig mooi zou ik niet zeggen, wel helemaal anders. En toch spannend. Moet niet elk jaar, maar we hebben nu wel iets unieks beleefd. Hopelijk wordt het geen (slechte) gewoonte.
Polo zou geen Polo zijn als hij ook in deze Corona-tijden niet was blijven lezen. De vierde van Paolo Cognetti heeft mij weer sterk bekoord. Zonder de top te bereiken. Als er een perfect moment was om mij onder te dompelen in dit verhaal, dan nu wel. Aandacht voor de eenvoudige zaken en leven in het heden. Zelf krijg ik daar tijdens deze quarantaine alle kansen voor, en ik probeer ze te grijpen ook. Tijd om elke dag die kleine dingen onder ogen te zien. Te kunnen zien, te durven zien. "Ki ki, so so." Een korte mantra die de roep van de adelaar en van de wind verbindt met de diepe ademhaling van de aarde. Geesten van wind en aarde die elkaar treffen, voor mij een gevoel van evenwicht verwerven. De Nepalese bergbewoners die glimlachen, altijd. Omdat ze gastvrijer zijn dan wij westerlingen? Of gelukkiger! Begrippen als winnen en verliezen die vertaald worden in stijgen en dalen op het bergpad. Hoogtemeters winnen, om ze daarna opnieuw te verliezen. Eenvoudige dingen. Weten dat de top echt niet zo belangrijk is. De tocht naar of omheen de berg daarentegen. Deze quarantaine?Muziek mag grote stukken van mijn dagen vullen. Bewust luisteren. Ook hierin de dingen aanvoelen die ertoe doen. Die er ook nu toe doen. Veel klassiek, alvast elke ochtend een half uurtje voor het ontbijt. Grasduinen in wat er aan cd's in de kasten ligt. M'n absolute favoriet zit dan weer in een Spotifylijst: Spiegel im Spiegel van Arvo Pärt. Klik en luister mee. Daar zit in een andere selectie Yevgueni met zijn 'te groot verzet': Nooit naar nergens. Fietsen als metafoor voor het leven. Zeker nu, waarom niet? Waitin' on a Sunny Day, Bruce"The Boss"Springsteen. Hij liet mij vorige week op de eerste echt warme dag als een gek bovenop de terrastafel dansen. Is dit nu later, Stef Bos. Wat een vraag om net nu bij stil te staan. Te overpeinzen! En natuurlijk ook Kommil Foo, dat kon u wel dromen. Voor Project Te Gek!? zingen ze met Clouseau: We blijven binnen. Een motiverend strijdlied, een boost in de Coronastrijd.
Mijn dagen zijn welgevuld. Met flink wat bezigheden die ooit als onbelangrijk geklasseerd werden maar die de afgelopen maand voortdurend in waarde toenemen, aan importantie winnen. Een Corona Quiz, aangestuurd vanuit Amsterdam. Twee die de grens niet meer over mogen. FaceTime en Whatsapp kennen geen grenzen en die lieten een quasi perfecte verbinding toe tussen Holsbeek, Terhagen, IJburg en Hoboken. Merci, was tof met heel de familiale bende. En het was nog maar een try-out hoorde ik. Kijk al uit naar de échte Quiz. Verder wandel ik steeds vroeger door de Polder, en is er opnieuw tijd voor foto's. Met veel plezier. En dan die drang om aan kleine montages te werken. Try & error, prutsen en bricoleren, iMovie for dummies. Foto's, video's, bewerken, monteren, van rechtenvrije muziek voorzien. Dat laatste om de FB-censuur de pas af te snijden. Onbenulligheden die me blij maken en ervoor zorgen dat verveling geen negatieve uitwerking krijgt. Beetje vervelen mag, als je er maar iets mee doet. Logisch toch? Kan ook de schildersezel opnieuw meer aandacht schenken. Inspiratie? Vind ik misschien in de CronaKroniek.
De afsluiter vandaag is een FB-post van Jo DL, ex-basketmaatje, wereldreiziger, dierenliefhebber en nog zo een en ander. Met zijn toestemming: We fell asleep in one world, and woke up in another. Suddenly Disney is out of magic, Paris is no longer romantic, New York doesn't stand up anymore, the Chinese wall is no longer a fortress, Mecca is empty. Hugs & kisses suddenly become weapons, and not visiting parents & friends becomes an act of love. Suddenly you realise that power, beauty & money are worthless, and can't get you the oxygen you're fighting for. The world continues its life and it is beautiful. It makes us realize how animals should feel lonely in their cages the way like we do . I think it's sending us a message: Stay safe , stay at home !
Zorg goed voor elkaar en voor jezelf.
Was je handen (poets je tanden)
Houd afstand, blijf in je kot
en blijf gezond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten