DE ENE MENS is de andere niet. Dat zien we maar al te duidelijk in deze tijden van Corona. Hu Lang duurt dit nu al? En nog zijn er die meer tijd nodig hebben. Tijd om te beseffen wat er gaande is. De een al meer/langer dan de andere. Sommige willen het gewoon niet zien en kunnen of willen niet aanvaarden dat er ons nu iets overkomt wat sterker is dan onze eigen wil. We zijn gaan leven in een waan dat we zelf alles onder controle zouden hebben. Altijd en overal. En als dat al niet was, dan konden we het met een druk op de knop - een scroll over een scherm - een hyperlink in een appje wel voor mekaar krijgen. Binnen de kortste keren. Alles was maakbaar en perfect te regelen. En nu blijkt dat niet waar te zijn. Een minuscuul virus heeft de hele wereld in de ban, en lacherig wegwuiven gaat niet lukken. Wat ik nu van me afschrijf moet verluchting brengen in het dagelijks leven binnen mijn vier muren. We zitten in lockdown. Menigeen, ook in de mediawereld, blijft nog doordrammen over de juiste terminologie. Het zou maar een light versie zijn, een soft-lockdown. Maakt niet uit, doe wat er gezegd is en laat ons niet nog eens beginnen argumenteren. Daar zijn we toch zo goed in: "Ja, maar..." Neen, niet doen. Luister, kijk en lees. Er verschijnt, naast een berg bullshit en pulp, genoeg goede raad en neerslag van wijze overpeinzingen op onze schermen. Daardoor kunnen we nu gelukkig contact houden. Die vermaledijde smartphones, tablets, laptops en computers. Voor een keer speelt het geen rol of Apple er al dan niet iets mee te maken heeft. Ze zorgen er allemaal voor dat we niet alleen zitten. Het afkicken van die hele handel is nu niet aan de orde, dat komt later wel. Meneer Tim schrijft een open brief aan zijn leerlingen. Veel beter dan ik het ooit zou kunnen bedenken. Dus klik op "blauw" en lees wat hij te vertellen heeft. En ook Wim Derave waarschuwt en attendeert in niet mis te verstane bewoordingen voor oud en jong. In die volgorde ja, en dat was goed bekeken. Ook aanklikken, en lezen. Tot het einde toe, we hebben nu al de tijd. Merci professor Wim, merci meneer Tim, merci iedereen die het mij voorgekauwd heeft. Er zijn sterke argumenten nodig om mensen te doen inzien dat het nu wél nodig is en dat we de maatregelen aanvaarden, respecteren en de regels toepassen. Binnen de lijntjes kleuren graag.
Om de hele boel leefbaar te houden kom ik dezer dagen regelmatig bij de muziek terecht. Muziek om mezelf een boost te geven en er dan weer even tegen te kunnen. Dynamisch, opwekkend en motiverend. Waiting on a sunny day met The Boss. Op een zonnige dinsdagmiddag mezelf uitleven met wat danspasjes op de terrastafel. Te gek. La Pola filmde en deelde in WhatsApp. Er mag gelachen worden, ja. Tijdens het lezen en schrijven gaat de voorkeur naar een of andere non-stop classic playlist. Ter bezinning en ontspanning. No stress, just Zen. En in een poging om te vatten waar het nú eigenlijk om draait. Om de angst niet weg te relativeren, want een beetje bang zijn mag. Af en toe, daar is niks mis mee. Dan vind ik Angst is maar voor even, spijt is voor altijd van Kommil Foo heel toepasselijk. Ook omdat we niet echt weten wat er komen gaat. Het helpt misschien om te beseffen dat als we de discipline niet hebben om nu in de rij te lopen, we daar later spijt van (zouden) kunnen krijgen. Hopelijk niet, maar toch niet te arrogant worden denk ik dan. Merci Mich, merci Raf. Wie wil horen waar zij deze mosterd haalden: Daniël Lohues Angst is mar veur eben, spiet is veur altied. Ook eens proberen? Aanklikken. Stuk voor stuk aanraders.
En verder alleen nog dit: blijf gezond, zorg goed voor elkaar, zorg voor uzelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten