626. Neerlands Nieuwe Hoop

ODETTE WAS HERE. Storm aan de kust, felle windstoten in het binnenland. Een nacht lang bakken hemelwater over ons heen en de temperaturen in vrije val. Tot zover het weerbericht. Gelukkig van hieruit geen schade te melden. Ander opwekkend nieuws bereikte mij uit Amsterdam. Ondanks Corona en een massa andere politieke onvolkomenheden lijkt de toekomst voor de Zeventien Provinciën  toch niet zo somber. Zeker niet zo donker als we onszelf soms trachten wijs te maken. En al helemaal niet als het aan deze twee heren mag liggen. Zoon Bram maakt regelmatig een fietstocht in de buurt van zijn woonplaats. Moest ik bij gelegenheid ook maar eens doen, samen met hem. Zodra het weer en de Corona-maatregelen het opnieuw toelaten. Zeker als ik zijn laatste verslag hoor. Een eind voorbij Muiden ziet hij een man en een vrouw de Dijkweg opsjokken. Hij passeert, kijkt en kijkt opnieuw. Een flits van herkenning en hij denkt: "Verdekke, dat is'em...!!" Hij keert om, rijdt terug, stopt, groet hen en zegt: "Goedenavond, sorry dat ik jullie stoor. Maar ik moet toch even gedag zeggen. Mijn vader zou dat zeer op prijs stellen. U bent toch meneer de Jonge?" "Ja hoor, dat ben ik. Kent u mij?" En dan vertelt de zoon over zijn vader. Dat die zo gek was van twee Hollanders die Hoop brachten in de jaren zeventig. Dat er lp's in huis waren en heelder voorstellingen beluisterd werden. De vader kon er maar niet genoeg van krijgen. En zo ontspint zich een kort maar hartelijk gesprek. Ze nemen afscheid, mevrouw de Jonge maakt nog een foto, mijn zoon rijdt verder doorheen Muiderberg, richting Weesp. Hij denkt terug aan hoe hij aan z'n voornaam is gekomen? Dat was blijkbaar ooit een keuze geweest tussen Bram en Freek. Het werd Bram. Daar had het in hun gesprek (gelukkig?) niet over gegaan. Hoe had hij die voorkeur van zijn ouders aan de heer de Jonge moeten uitleggen. Niet dus, en het blijft een leuk gesprek. Van de Jonge Bram en de Ouwe Freek. Wat denken jullie hiervan? Neerlands Nieuwe Hoop?