DRIE JAAR AL. Wat vliegt de tijd. Ook in bloednuchtere toestand. Het leek mij in 2017 een goede beslissing om verder alcoholvrij door het leven te gaan. Een uitdaging ook, dat zeker. Had geen idee of het me zou lukken. Legde daarom mezelf Under African Skies ook wel enige druk op, maar heb het mij nog geen moment beklaagd. Na een jaar dacht ik alleen nog aan "krnwtr" en veel appel- en -siensapjes. Na twee jaar meldde ik tussen de plooien van een blogbericht iets over water, sapjes, ginger en af en toe een "nulleke". Maar verder niks bijzonder, nog steeds geen probleem. En dat is er nog altijd niet. Ik leef gelukkig en denk gezond. En denk dat ik gezond leef. De smaakpapillen krijgen nu wel een breder gamma voorgeschoteld. Om op die manier de eentonigheid van het Corona-leven toch enigzins te counteren. Dit zijn de "nullekes" die het momenteel doen. En is het omdat er een behoorlijk lange periode van onthouding aan vooraf gegaan is, maar dit trio bevalt me prima. Heb geen last van wat men een gebrek aan smaak of aroma noemt. In tegendeel: het fruitige roseetje mag er best zijn. En alles met mate. Af en toe als dorstlesser tijdens de afgelopen hete periode, of nu als smaakmaker bij een lecturaal avonduurtje. Het vierde alcoholvrije jaar wordt met de glimlach ingezet. Schol!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten