VANDAAG IS KANKERDAG. Neen, ik zit niet in een rotperiode. Ik moet geen extra stoom aflaten. Geen opgekropte frustratie, noch woede een uitlaatklep bieden. Het is wat het is, en ik weet voor een deel wat het betekent. Ieders situatie is anders, de mijne is de mijne. Doe m'n best om er iets van te maken. Van te blijven maken, want heb het zelf al 11 jaar zitten. Neen, het is vandaag 'gewoon' wereldwijd kankerdag. Om er 'even' aandacht aan te schenken. In de flow van al die andere "waar-gaan-we-het-vandaag-nog-eens-over-hebben"-dagen mocht deze natuurlijk niet ontbreken. Dus ook hier vermelden. Geen niks aan de hand, geen kop in het zand. Morgen op met dezelfde kanker. Maar nu wel over naar de orde van de 564.ev-dag.
Ben even weggeweest, dat wist u al. En net als bij het geheugenspelletje met de kinderen in de vakantie-auto: "Mijn tante ging op reis, en ze nam mee..." volgt hier een lijstje. Mijn lijstje.
1. Godfried Bomans, kon ik niet laten liggen. Op de keper beschouwd was het een goede zaak dat ik deze kort voor vertrek nog uit de boekencontainer van het recyclagepark heb opgepikt. Hergebruik, met overgave en in de zuiverste betekenis van het woord. Het betere stukjeswerk uit mijn jeugdjaren. Heerlijke taal en wat een thema’s. Sterke metaforen, Nederlandse jaren zestig in beeld. Bourgondisch schilderproza. Een jubilerende 50 jarige aan het woord die op pagina 54 extra verrassend uit de hoek komt. Een "bal- of duimscheerder", dat kan alleen bij Bomans.
2. Michel van Egmond's Wim Kieft II - De Terugkeer. Het vervolg op deel 1 van enkele jaren geleden waarin de drugs- en alcoholverslaving van Kieft aan bod kwam. Nu het verhaal van de terugkeer, met vallen en opstaan, maar ook de terugkeer naar zijn Italiaans voetbalverleden. Herstelde zelfwaardering, en toch de blijvende angst om te hervallen. Besef dat een verslaving nooit helemaal voorbij is. Het verhaal, minder beklijvend dan het eerste boek. Gebeurt wel meer bij die vervolgverhalen. Razendsnel gelezen, op een dag tussen Bomans en Mak.
3. Geert Mak, Hoe God verdween uit Jorwerd. Geschiedschrijving van het gewone leven. Nostalgie, want zo herkenbaar voor deze dorpsjongen. Friesland of de Noorderkempen, waar ligt het verschil? Was ook de juiste plek om dit te lezen: op het dakterras van een rustig hotelletje in San Miguel de Abona, ergens op weg van de kust naar de hoogste ‘Spaanse’ berg op Tenerife.
4. 2019 Het jaar van de kaaiman, Koen Meulenaere. Een verzameling "gemene" columns waarmee tussendoor wat gaatjes gevuld werden. Scherp, snedig en uiteraard razend actueel.
1. Godfried Bomans, kon ik niet laten liggen. Op de keper beschouwd was het een goede zaak dat ik deze kort voor vertrek nog uit de boekencontainer van het recyclagepark heb opgepikt. Hergebruik, met overgave en in de zuiverste betekenis van het woord. Het betere stukjeswerk uit mijn jeugdjaren. Heerlijke taal en wat een thema’s. Sterke metaforen, Nederlandse jaren zestig in beeld. Bourgondisch schilderproza. Een jubilerende 50 jarige aan het woord die op pagina 54 extra verrassend uit de hoek komt. Een "bal- of duimscheerder", dat kan alleen bij Bomans.2. Michel van Egmond's Wim Kieft II - De Terugkeer. Het vervolg op deel 1 van enkele jaren geleden waarin de drugs- en alcoholverslaving van Kieft aan bod kwam. Nu het verhaal van de terugkeer, met vallen en opstaan, maar ook de terugkeer naar zijn Italiaans voetbalverleden. Herstelde zelfwaardering, en toch de blijvende angst om te hervallen. Besef dat een verslaving nooit helemaal voorbij is. Het verhaal, minder beklijvend dan het eerste boek. Gebeurt wel meer bij die vervolgverhalen. Razendsnel gelezen, op een dag tussen Bomans en Mak.
3. Geert Mak, Hoe God verdween uit Jorwerd. Geschiedschrijving van het gewone leven. Nostalgie, want zo herkenbaar voor deze dorpsjongen. Friesland of de Noorderkempen, waar ligt het verschil? Was ook de juiste plek om dit te lezen: op het dakterras van een rustig hotelletje in San Miguel de Abona, ergens op weg van de kust naar de hoogste ‘Spaanse’ berg op Tenerife.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten