DIT BIZARRE JAAR loopt stilaan op zijn laatste benen. In slow motion richting de uitgang. We proberen er met z'n allen het beste van te maken en een meerderheid houdt zich daarbij aan de opgelegde regels. Hopelijk een grote meerderheid, want het virus profiteert van elke lacune in onze sanitaire solidariteit. Samen "ons best" doen gaat nog redelijk. Allemaal samen zou het meest effect hebben. Massa's feestverlichting om voor wat gezelligheid te zorgen, thuis en in onze omgeving, dat lukt wel. Nu de rest nog, en dan volhouden en hopen dat de vaccins hun werk kunnen doen.
HET ZOUT IS BIJNA OP. WIJN STAAT (VOORLOPIG?) AAN DE KANT. WATER IS ER GELUKKIG NOG IN OVERVLOED OM HET VERNIEUWDE PERSPECTIEF DOOR TE SPOELEN. HOPELIJK IS DE STRIJD GESTREDEN EN MAG HET BLAD BESCHOUWD ALS OMGESLAGEN. DAPPER EN VOL GOEDE MOED OM EEN VERNIEUWDE EPISODE IN TE GAAN. LANG LEVE MARCO POLO. (OPGEDRAGEN AAN ALOYSIUS PRIMUS "DE WIJZE")
vrijdag 18 december 2020
640. Patchworkatelier 2.0
Met nog een paar weken voor de boeg gingen Pola & Polo voor een laatste 2020-mini-uitstap. Houtave 2.0, omdat het er zo verrekte goed is. De locatie, de uitbaters, de sauna, de hottub, de omgeving. De vrienden uit de buurt nemen het ons vast niet kwalijk dat wij hen deze keer niet opnieuw een bezoek brachten. Het was trouwens nog niet zo heel lang geleden zeker? We gingen nu eerder voor een serie wandelverkenningen in en omheen Houtave City. Eerste rondje rondom de dorpskern, late namiddag, ondergaande zon, strakke skyline.
De volgende ochtend rijden we naar Lissewege voor de Ter Doest-wandeling. Een pittoresk wit dorpje, met een monumentaal gotische kerk en een charmant dorpskanaaltje, in de buurt een unieke tiendenschuur van de voormalige abdij Ter Doest. Toch kies ik voor deze foto van "la Pola-in-actie" langsheen het Boudewijnkanaal. Vooral omdat de zalige zonnewarmte van dat moment nog deugddoend voelbaar is terwijl ik dit verslagje zit te schrijven. Vier kramen op het marktplein, verder alles "dicht". Aandacht kan naar de eenvoud gaan. Wat een charme.
Een dag later neemt mijn gids me mee naar Varsenare. Daar is het wandelpad doorheen Domein Beisbroek met z'n sterrenwacht, het aanpalend domein Tudor en daarnaast het Chartreuzinnenbos onze volgende bestemming. Twee van de drie kastelen gezien: Beisbroek en Tudor (Tillegem lieten we nu maar links liggen vanwege te ver). Toch waren het de heideschapen die mij meest wisten te boeien en dus een foto verdienen in deze bijdrage. Zij zorgen voor de begrazing van de stukjes heide in dit groengebied van de stad Brugge.
Finaal moesten we nog eens terug naar het strand. Na Bredene was nu De Haan aan de beurt. Tijdens de kastelenwandeling zagen we meerdere wegwijzers met "Zeeweg". Zou dat kunnen? Eergisteren was ze er nog. Het zal toch niet zijn zeker? Wij snel de auto in om de zee te zoeken, met de achterliggende hoop op nog eens een straffe zonsondergang. Van allebei een beetje: wel mooi licht maar geen ondergaande "bol". En de zee? Wat doet dat rood kruis daar op het strand? En van de zee is niet echt veel meer te zien. Gezichtsbedrog?
Het maakte niet veel meer uit. Het was een fijne vierdaagse. Met dank aan Sofie & Frederic én aan La Pola, mon guide. Neen, niet Nathalie: dat is die van Gilbert. In 2021 komen we zeker terug in het Patchworkatelier. Dat staat vast, we vinden wel een of meerdere geschikte momenten.
En dan wordt het de hoogste tijd voor de FOTO TOP12. De veertiende keer al. Nu die van 2020. Het voorbereidende werk was gedaan voor we naar Houtave trokken, dus deze foto's komen er niet meer in. Net als vorig jaar ga ik voor het bijgeknipt vierkant formaat, wat ruimte laat om een - al dan niet geslaagd - karamellen vers toe te voegen. Twee bewuste keuzes, zeker nu het om een heel apart jaar gaat. Het volgende zal anders zijn, beloofd. Het foto-overzicht en hopelijk ook het jaar.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten